🇮🇹Dag 10: Gorizia - Triest

KM 32/477 - HM 196/3.223

Als ik wakker word en naar buiten kijk, zie ik dat het toepasselijk weer is. Op weg naar mijn volgende bestemming Triest regent het keihard. Volgens de voorspelling gaat er meer dan 30 water mm vallen. Dat zou nog wel te harden zijn als je van SM houdt, maar het zware onweer is different cook. In een leeg landschap op een fiets met donder en bliksem is niet zo’n goed idee.

Dus met Trenitalia naar Triest, waar ik sowieso een rustdag gepland heb. Tot zover het plan….

Ik doe zo lang mogelijk over het ontbijt, maar om 10:30 moet ik de B&B verlaten terwijl de trein pas om 12:15 vertrekt. Op de 800 meter naar het station word ik alvast natgeregend, die is vast binnen ! Na een uurtje de krant lezend in de stationshal doorgebracht te hebben, komt de trein keurig op tijd.

Twee stations verder gaat het mis….In Monfalcone blijft de trein verdacht lang bij het perron staan. Het treinpersoneel heeft de KLM cursus “slecht nieuws brengen” gevolgd; de vertraging bedraagt eerst 10 minuten, 20 minuten,  45 minuten. Uiteindelijk gaat de trein helemaal niet meer verder, de bliksem is even verderop ingeslagen. Maar volgens de conducteur komt alles goed en staan er bussen klaar..

Nadat ik mijn fiets en bagage 4 trappen op en af heb gesjouwd, verdaag ik in een ellenlange rij. Geduldig als ik ben, kan ik het na 15 minuten niet meer aanzien en besluit op mijn fiets te stappen. Het spettert, maar hoost niet. Na 10 km fietsen langs een drukke weg, zie ik op de treinapp dat in de volgende plaats ook een station is. Ik heb nog 5 minuten om de trein te halen, het station ligt uiteraard heuvelop. Ik arriveer volledig bezweet precies op tijd om de trein aan te zien komen op…. Het tegenoverliggende perron, dat ik nooit ga halen door het sjouwen van de fiets. Voor mijn ogen rijdt hij weg; de volgende komt over 1,5 uur.

Dan maar fietsen op de drukke weg. Extra attractie zijn de plassen, de kunst is daar niet te zijn als een auto passeert om een gratis douche te vermijden. Uiteindeljk arriveer ik in Triest, waar de straten blank staan en de brandweer bezig is om alles weg te pompen.

Gelukkig ligt mijn appartement op de 2e etage en is al het gedoe na een hete douche snel vergeten. Weinig foto’s vandaag, want ik had al mijn aandacht om droog en levend op de plaats van bestemming te komen.