🇦🇱Dag 39: Vlorë- Qeparo

KM 75/1.802 - HM 1.259/17.596

Ik had vandaag de keus tussen een hele zware route langs de kust of een zware route door het binnenland. Ik kies voor de laatste optie en fiets vandaag over, qua wegdek, de beste weg van Albanië. Dat kan kloppen, want de weg is nagelneu en pas net af. Prachtig glad zwart asfalt, zonder kuilen of scheuren. Verder is de weg ook nog bijzonder rustig. Zelfs de toiletten bij het tankstation halverwege zijn up-to-date, zodat ik deze keer zittend in plaats van hurkend mijn gift aan het mestoverschot kan leveren ! Vlak daarna kan ik ook mijn verlate bijdrage aan Dierendag leveren, door een jong katje uit een container te redden.

Onder een stralende blauwe lucht stelt het  landschap zeker niet teleur. Rondom bergen, groene weiden, azuurblauw riviertje. Je waant je eerder in de Alpen. Veel schapen onderweg en herders van groepen kalkoenen. Qua hoogtemeters is het echter afzien. Vooral het laatste stuk is erg zwaar met gedurende 2 km meer dan 10% stijging. Als ik onderweg even uithijg, stopt er een pickup truck en de boer biedt mij een lift naar boven aan. Er zijn momenten deze reis geweest, dat ik het zeker geaccepteerd zou hebben, maar vandaag voel ik mij sterk en sla vriendelijk de geste af. Wat helpt is mijn Garmin die als nieuwigheid het profiel van de klim toont. Met kleuren kun je de verschillende steilte-stukken zien en hij telt het aantal hoogtemeters tot de top af. Bijzonder motiverend, net als de vele duimpjes omhoog van passerende automobilisten. En verder zwaait echt iedereen op het platteland naar de eenzame fietser !

Daarna is het fijn afdalen lijkt het. Echter er komt als bonus nog een colletje. Ik zie voor het eerst een levende slang kronkelen, dus blijf toch maar op mijn fiets zitten.  Daarna volgt de echte afdaling naar het plaatsje Qeparo waar ik een fijn appartement met zeezicht betrek. Even bijkomen na meer dan 1.200 hoogtemeters vandaag.

Als ik later vanuit mijn appartement de trappen naar zee afdaal, wacht mij een verrassing. Qeparo blijkt een beeldschoon badplaatsje, zonder hoogbouw maar met een mooie boulevard aan de baai. In het enige restaurant dat open is (eindelijk eens zonder muziek !) geniet ik van mijn diner bij de ondergaande zon. Waarschijnlijk is het ‘s zomers drukker, maar nu is het een pareltje