Dag 36: Portopalo di Capo Passero - Siracuse

KM 62/1.561- HM 330/16.191

Na gisteravond in het donker nog even genoten te hebben van het vuurtoren-licht van de plaatselijke Brandaris, heb ik een prima nachtrust in Portopalo.

Ik ben, zoals haast elke dag, de enige gast in de B&B waar ik verblijf. Dat is natuurlijk mooi, want ik heb ruime keus in overnachtingen tegen lage prijzen. Toch zitten er ook wel eens nadelen aan….

Vandaag was er een heel ontbijtbuffet opgesteld. De gastvrouw, blijkbaar er van uitgaand dat ik malende ben, ging van elk artikel uitleggen wat het was, terwijl ik toch best in staat ben om yoghurt of een croissant te herkennen. Toen ik wilde aanvallen, maakte zij mij duidelijk dat dit niet de bedoeling was. Ik moest aangeven wat ik wilde en dan pakte zij het voor mij. Allemaal prima. Het vrouwtje is echter nogal een kwebbeltante en spreekt alleen Italiaans. Terwijl ik mij wil verdiepen in de Zaterdag Volkskrant, tettert zij onophoudelijk in mijn oor, terwijl ik geen idee heb waar ze het over heeft. Als er even een stilte valt, hoor ik weer: Mister….en begint het gebabbel weer. 

Vandaag is er van weertype geruild met Nederland. Geen zon, maar bewolking, wind en af en toe een spatje regen. De vuurtoren, het landschap en het weer doen mij eerder denken aan ons geliefde Terschelling dan aan Sicilië. Ik begreep van fietsvrienden en de beelden van de Giro dat het afgelopen week op het vasteland van Italië zeer veel geregend heeft, dus in vergelijking daarmee mag ik niet klagen.

Nadat ik het mooie plaatsje Marzamemi even heb bekeken, is mijn bedoeling om dwars door het natuurreservaat Oasi Faunistica di Vendicari te fietsen. Dat plan wordt geblokkeerd door een verbodsbord. Ik verwacht ook behoorlijke modderpaden door de regen van afgelopen nacht en besluit daarom braaf er omheen te fietsen. Via een klein sluipweggetje kan ik van afstand nog wel een grote hoeveelheid flamingo’s zien, maar die heb ik gisteren al afgevinkt.

Bij Lido di Noto, waar het zand opvallend geel is, kan ik de route weer oppikken en een flink stuk de kust volgen. In het fraaie Marina di Avola stop ik voor de koffie. Daarna nog even tegenwind doorbuffelen op een saaie route door landbouwgebied, om te eindigen in Syracuse, waar ik incheck in een bijzonder mooie Airbnb.