Dag 25: Castellammare del Golfo - Trapani

KM 63/1.060 - HM 772/12.506

Ik had net met opluchting de constatering willen maken dat op Sicilië het hondenprobleem niet speelt. Tot vandaag…. 

Na vertrek uit mijn overnachtingsplaats gaat het de bergen in. Over kleine, slechte weggetjes die soms veranderen in een graveltraject. Op één van die paadjes neem ik even een pauze om te genieten van het schouwspel van een kudde schapen in het weiland naast mij. Het is altijd een vredelievend gezicht om die beestjes met hun belletjes te bekijken. Nadat ik verder fiets, komt er ineens een hond naast mij lopen. Hij ziet eruit als een doorgefokte Golden Retriever, dus zeker niet angstaanjagend. Hij blaft wat naar mij en ziet er speels uit.

Dan verschijnen plotseling een stuk of 4 bloeddorstige broers van hem en verandert de stemming volledig. Het blaffen gaat over in grommen en ze happen naar mijn kuiten. Ik probeer ze, vol adrenaline, met hard fietsen en schreeuwen van mij af te schudden in de verder volkomen verlaten omgeving. Dat lukt pas na een paar honderd meter. Met een hartslag van 200, maak ik mij uit de voeten. Niet bepaald een leuke ervaring. Het zijn vaak honden die een schaapskudde bewaken, die agressief reageren op een fietser. Waarschijnlijk de eerste fietser die ze zien, dus een soort alien. Indringer elimineren !!

Ik heb sowieso een moeizame dag, nadat het gisteren juist zo goed ging. Het is veel klimmen vandaag en ondanks goed eten en slapen, voelen de beentjes als pap aan. Afzien en worstelen. In het gebied waar ik doorheen fiets, is geen mens te zien, en wat erger is, de hele weg ook geen café voor een broodnodig cafeine-shot. Naast de honden heb ik ook nog af te rekenen met hobbelige wegen en een asfalteermachine.

Ik ben blij als ik eindelijk de zee weer zie en ik kan afdalen naar de kust. Er volgt nog een kilometer of 10 langs de kustlijn, die er vies uitziet, voornamelijk door algen-overlast. Mijn overnachtingsplaats Trapani ziet er anders uit dan ik had verwacht. Groter en de binnenkomst is langs allerlei vervallen gebouwen. Ook had ik mij niet gerealiseerd dat de stad zo dicht bij Tunis ligt. Eén van de vele veerdiensten die uit de stad vertrekken gaat daar naartoe. Ik vermoed dat de route ook aantrekkelijk is voor mensensmokkelaars…